مهم ترین عواقب تنبیه بدنی کودکان توسط والدین چیست ؟

با وجود ممنوعیت ها اما بسیاری از والدین اقدام به تنبیه بدنی کودکان میکنند تنبیه کودکان شاید در ابتدا واکنش مناسبی در هنگام نا فرمانی و یا شیطنت کودک به نظر برسد اما باید توجه داشت که تنبیه کودک میتواند در آینده ای دور یا نزدیک عواقب بسیار بد خود را نشان دهد چرا که هر گونه واکنش اشتباه در سنین کودکی میتواند تاثیر خود را بر روح و روان کودک بگذارد این تاثیرا میتواند از وجود مشکلات خواب و یا استرس زیاد تا عدم توانایی در ابراز احساسات متفاوت باشد اما سوالی که در این زمینه وجود دارد این است که دقیقا چه چیزی تنبیه بدنی حساب میشود ؟ و مسوال مهم تر این است که چگونه میتوان بدون تنبیه بدنی همان احاطه را روی رفتار و تربیت کودک داشت ؟  

دقیقا چه مواردی تنبیه بدنی کودک حساب میشود  ؟

هر گونه آسیب به بدن کودک، از طریق دست، پا و یا وسیله های دیگری مانند چوب و کابل، شامل تنبیه بدنی کودک می شود. معمولا والدین و معلمان دو گروه افرادی هستند که کودک را تنبیه بدنی می کنند. پیش تر در مدارس و خانواده استفاده از تنبیه بدنی امری عادی به شمار می آمد. اما امروزه تنبیه بدنی ممنوع شده و سازمان های حمایت از حقوق کودکان، با آن مقابله می کنند. این را نیز در نظر داشته باشید که تنبیه کودک برای شکل دهی برخی ویژگی ها در او لازم است، اگر از روش های درست تنبیه کودک استفاده کنید نه تنها به او آسیب نزده بلکه به نوعی او را برای بزرگسالی آماده نیز می کنید.

 

تاثیرات تنبیه بدنی کودک بر روح و روان  

والدین باید توجه کنند که تنبیه بدنی به هیچ عنوان تاثیر بلند مدت نداشته و بعد از مدتی، کودک دوباره رفتارش را تکرار می کند .چند مورد از عواقب ناشی از تنبیه بدنی کودکان را در ادامه توضیح می دهیم:

کاهش اعتماد به نفس در کودک

وقتی که کودک را تنبیه بدنی می کنید، احساس می کند که دنیا به آخر رسیده و به نوعی هیچ کس و هیچ چیزی در دنیا مخصوصا افراد مهم زندگی اش (پدر و مادر) او را قبول ندارند. به طوری که دیگر حتی در کوچک ترین مسائل زندگی خود را قبول نداشته و در اتفاقات زندگی خود را مقصر می داند. این مسئله کم کم باعث کم شدن اعتماد به نفس کودک شده و در بزرگسالی اثرات بدی به جا می گذارد.

تنبیه کودک موجب ایجاد خشونت در رفتار میشود

زمانی که کودک تحت تنبیه بدنی قرار می گیرد و دفاعی از خود ندارد، یاد می گیرد در بزرگسالی در برابر اتفاقات ناگوار، از خشونت و ضرب و شتم دیگران استفاده کند. غالبا این کودکان در آینده بزرگسالانی می شوند که دائم در حال نزاع در کوچه و خیابان هستند و نمی توانند از قدرت کلامی به نحو درست استفاده کنند. تنها به این دلیل که یاد نگرفته اند چگونه به دیگران با زبان گفتار پاسخ دهند. همچنین رفتار کینه ورزی در کودک شکل می گیرد و باعث می شود که کودک فکر انتقام به سرش بزند.

تنبیه بدنی کودک موجب از بی اعتمادی به جهان اطراف میشود

کودکان در سنین پایین، والدین را بخصوص مادرشان را یک تکیه گاه امن فرض می کنند. اگر از جانب شما مورد بی مهری و تنبیه بدنی قرار گیرند، به احتمال زیاد با همان منطق محدود و رشد نیافته خودشان دنیا را ناامن ترین محیط ممکن می دانند و به دنبال آن ترس ها و اضطراب های شدید آغاز می شود.

تنبیه بدنی کودک موجب بروز مشکلات روانی – اجتماعی میشود

آثار  تنبیهات بدنی می تواند بزرگسالی کودک را نیز در بر گیرد. افسردگی، اضطراب، فحشا و روابط جنسی خارج از چارچوب، اعتیاد، خیانت، فرار از مدرسه و منزل (به دلیل اعمال فشار شدید) تنها  بخشی از آثار تنبیه بدنی کودک، در بزرگسالی است. محققان اعلام کردند که تنبیه بدنی در ضریب هوشی کودک نیز اثر بدی می گذارد.

افسردگی و گوشه گیر شدن با تنبیه بدنی کودک

اغلب بچه هایی که مورد تنبیه بدنی قرار می گیرند به دلیل احساس کمبود های خود از جمع فاصله می گیرند. بازی های یک نفره و تنها را به بازی دسته جمعی ترجیح می دهند و در نگاه کلی گوشه گیر هستند.

ایجاد مشکلات خواب

کابوس های شبانه در کودکانی که تنبیه بدنی شده اند، بیشتر است. اغلب دچار مشکلات خواب، دیر به خواب رفتن، یا دیر از خواب بیدار شدن می شوند. از علائم دیگر مشکلات خواب وقفه های تنفسی، دندان قروچه و حرف زدن هنگام خواب است.

ناتوانی در ابراز عشق حاصل از تنبیه بدنی کودک

اغلب کودکانی که تنبیه بدنی شده اند در روابط شان نیز مشکل دارند. این کودکان در بزرگسالی نمی توانند با کسی یک رابطه سالم و درست داشته باشند و عشق بورزند. به علاوه اغلب در ابراز احساس دچار مشکل اند.

تنبیه کودک و بروز ترس

معمولا تنبیه بدنی در بچه ها ترس های گوناگونی را ایجاد می کند. ترس از شروع یک فعالیت نو و جدید، ترس از وارد شدن به جمعی از غریبه ها، ترس از نمرات بد و تنبیهات معلم و حتی ترس از اتفاقات آینده و سرنوشتی که در انتظار اوست، از جمله ترس های کودکان آسیب دیده است.

به جای تنبیه بدی با کودک خود چه رفتاری داشته باشیم

به جای آنکه از تنبیه بدنی استفاده کنید پیشنهاد می شود برخی رفتارها را در خود پرورش دهید تا بازخورد بهتری در طولانی مدت در رفتار کودک مشاهده کنید. 

به جای تنبیه کودک مهارت کلامی خود را تقویت کنید

باید بدانید هر چقدر رفتار کودک مخرب باشد با صحبت کردن تا حدود زیادی می توان به بچه یاد داد که رفتارش اشتباه است و باید اصلاح شود. اما اگر از همان اول متوسل به زور و کتک شوید، نه تنها اثر خوبی ندارد، بلکه در دراز مدت اثرات مخرب رفتاری زیادی به دنبال خواهد داشت.

ایجاد حس مسئولیت پذیری و با ارزش بودن در کودک

به جای اینکه سر کودک غر بزنید و تذکر دهید، درست مانند یک بزرگسال به او مسئولیتی در خور توانش محول کنید. بگذارید کم کم یاد بگیرد روی پای خود بایستد و اگر کاری را اشتباه انجام داد سعی کنید آن را در حضور او اصلاح کنید تا یاد بگیرد درست را از غلط تشخیص دهد. به جای آن که فورا به تنبیه متوسل شوید.

به جای تنبیه با کودک خود صمیمی باشید

سعی کنید صمیمیت خود را در همه حال حفظ کنید تا اگر رفتار غلطی انجام داد، سردی رفتار شما به خاطر رفتاراشتباهش مشهود باشد و بتواند سردی رفتار شما را تفکیک کرده و تفاوت را دریابد. آن وقت خودش خود به خود می تواند کار درست و غلط را تشخیص دهد. با لجبازی و خشونت زیاد راه به جایی نمی رود.

محیط های باز را برای بازی کودکان انتخاب کنید

معمولا بچه هایی که پر تحرک هستند، در معرض تنبیهات بدنی قرار می گیرند. والدین آنها اغلب می گویند که آن ها اصلا آرام و قرار ندارند و غیر قابل کنترل هستند. در نتیجه این والدین ناگهان از کوره در می روند و کتک شان می زنند. در حالی که اگر محیط بازی کودک، به محیط های بازتری مثل پارک ها، اتاق های بازی کودکان، شهر بازی و... تبدیل شود، نه تنها انرژی ذخیره شده در کودکان به شیوه درست تخلیه می شود، بلکه باعث می شود که والدین با خیال آسوده تری کودک را برای بازی آزاد بگذارند.

اغلب پدر مادر ها از اینکه کودک آن ها در محیط بسته آپارتمان جنب و جوش داشته باشد و بالا و پایین بپرد، شکایت دارند و کودک را محدود می کنند. اما از طرفی برای کودک موقعیتی فراهم نمی کنند که آزادانه بازی کند. کودک در سنین پایین نیاز به بازی و فعالیت بیشتر دارد. باید سعی کنید فرصت فعالیت و بازی در محیطی که امکان بازی دارد را برای کودکتان فراهم نمایید.

به جای تنبیه کودک به آن‌ها آموزش دهید

به جای غر زدن و یا تنبیه بدنی به او آموزش دهید که این رفتارت مرا آزار می دهد. آن وقت می بینید که خیلی راحت می شود رفتار او را کنترل و اصلاح کرد.

اقدام به محرومیت به جای تنبیه بدنی کودک

اگر رفتار بدی از کودک دیدید از او بخواهید مدتی در گوشه دیوار بایستد و به رفتارش فکر کند. در این مدت هم از هر چیز لذت بخشی مثل اسباب بازی و خوراکی دوست داشتنی اش او را محروم نمایید. این کار کودک را به قضاوت در مورد رفتارش وامی دارد و رفتار بد او به مرور اصلاح می شود.

اما تنبیه بدنی کودک در خیلی مواقع موثر است!

تنبیه ممکن است باعث شود، کودک تان در میان هم سن و سالان خود از همه بهتر و خوش رفتارتر عمل کند، مودب باشد و هیچ شیطنتی از خود بروز ندهد. اما این رفتارهای کودک تنها به دلیل اعمال زور و فشاری است که از سمت شما وارد شده و او مجبور به خوب بودن می کند.

در واقع رفتارش از سر ترس است. باید سعی کنید کودک را طوری تربیت کنید تا کاری را از روی ترس انجام ندهد. بلکه عواقب کارش را بداند و با آگاهی کامل از رفتار بد اجتناب کند. مهارت های فرزندپروری و تربیت فرزند در اثر مطالعه و شنیدن تجربه های دیگران ارتقا پیدا می کنند. اما متخصصان در زمینه کودک در اثر تجربه و مطالعاتی که در این زمینه داشته اند بهتر می توانند به شما یاری برسانند