علل و راه بهبود بهانه گیری و پرخاشگری کودکان زیر دوسال دختر و پسر

علل پرخاشگری کودکان چیست ؟ | تاثیر تنبیه در کاهش پرخاشگری کودکان زیر دوسال

وجود مشکلی مثل پرخاشگری در فرزندان  همیشه برای اطرافیان ناراحت کننده است اما وجود پرخاشگری کودکان زیر دوسال والدین را بیشتر از همیشه نگران میکند  کودکان در دوره زیر دو سال در شرایط خاصی قرار دارند به شلی که هر گونه تنشی میتواند در شکل گیری شخصیت آنان نقش داشته باشد به همین دلیل  در این سن باید در تربیت فرزند  به شدت دقت کرد وجود پرخاشگری در کودکان زیر دو سال دختر و پسر از همان مواردیست که باید در واجهه با آن توجه ویژه ای داشت  دلیل پرخاشگری در کودکان نیز میتواند متفاوت باشد اما عموما دلیل پرخاشگری در کودکان زیر دو سال دختر و پسر مشابه است در این مقاله در خصوص راه های کاهش پرخاشگری در کودکان صحبت میکنیم و همچنین نقش تنبیه را در کاهش پرخاشگری در کودکان شرح میدهیم

 

ماهیت پرخاشگری کودکان زیر دو سال چیست ؟ 

پرخاشگری به معنی برون ریزی احساس خشم به شکلی ناسازگارانه می‌باشد که در آن فرد به خود، دیگری و یا روابطش آسیب می‌زند. پرخاشگری در کودکان زیر دو سال پدیده ای نادر می‌باشد و شاید معنای آن دقیقا همان چیزی نباشد که از پرخاشگری در ذهن بزرگسالان وجود دارد.

پرخاشگری کودکان زیر دو سال معطوف به برآورده نشدن نیازهایشان بوده و کمتر پیش می‌آید در پی تخریب یا آسیب زدن به دیگران باشند. 

مهم ترین  علل پرخاشگری در کودکان زیر دو سال

کودکان زیر دو سال توانایی کلامی محدودی دارند. عموما میزان توانایی و تسلط زبانی برای بیان خواسته‌ها، نیازها و احساسات کودک کفایت نمی‌کند. در واقع کودکان وقتی با موقعیتی روبرو می‌شوند که پیچیده است و یا نیازهایشان برآورده نمی‌شود و والدین هم متوجه منظورشان نمی‌شوند، عصبانی می‌شوند و رفتار پرخاشگرانه بروز می‌دهند. 

گاه برخی رفتارهای کودک نشانه استثنایی بودن آن‌هاست که در این شرایط آموزه ها و تربیت های مخصوصی باید در پیش گرفت. ب

1. وجود تنش در محیط خانواده

تعارض‌های محیطی مثل دعوای پدر و مادر، تنش‌ها و اضطراب‌های والدین به ویژه مادر و سایر مسائلی که تنش را به محیط خانواده می‌آورد، به شکل مستقیم یا غیر مستقیم کودک را تحریک پذیر کرده و ممکن است میزان رفتار پرخاشگرانه وی افزایش بیابد. 

2. براورده نشدن نیاز های کودک و ارتباط آن با پرخاشگری

بنابراین یکی از علل اصلی پرخاشگری کودکان، برآورده نشدن نیاز‌های آنان می‌باشد. کودکان نیاز‌های گسترده ای دارند. از نیاز به تغذیه گرفته تا احساس امنیت، دریافت کردن محبت و توجه والدین، نوازش شدن و در آغوش گرفته شدن. هر کدام از این نیاز‌ها اگر نادیده گرفته شوند، ممکن است زمینه پرخاشگری کودک را فراهم کنند.

3. بچه ها میبینند , بچه ها یاد میگرند !

والدین خشن و عصبی الگوهایی برای کودکان خود هستند که این رفتار را تقلید کنند. والدین نه تنها از طریق الگو شدن بلکه از طریق ژنتیک خود، خشم و پرخاشگری را به کودکانشان منتقل می‌کنند. پس قابل انتظار است که والدین پرخاشگر، کودکان پرخاشگر داشته باشند.

4. جلب توجه اطرافیان به خصوص والدین

کودکان با پرخاشگری وسیله ای برای جلب توجه والدین خود پیدا می‌کنند. به این شکل که اگر پرخاشگری نشان دهند، والدین متوجه می‌شوند که آن‌ها نیاز‌هایی دارند، در پی آرام کردن آن‌ها بر می‌آیند و مواردی از این دست. ایجاد صمیمیت بین زوجین و بهبود کیفیت روابط آن‌ها در کاهش مشکلات رفتاری کودکان تأثیر بسیار زیادی دارد.

چگونه به پرخاشگری کودکان زیر دو سال واکنش نشان دهیم ؟  

همان طور که گفته شد مهم‌ترین علت پرخاشگری کودکان زیر دو سال برآورده نشدن نیاز‌های آنان می‌باشد. پس در صورتیکه از کودکتان پرخاشگری دیدید، فورا سعی در آرام کردن او بکنید. بسیار مهم است که در طی دو سال اول زندگی به گریه‌ها و نیاز‌های کودکتان توجه فوری نشان دهید، تا از این طریق کودک احساس امنیت را کسب کند.

اگر کودکتان در حال آسیب زدن به کودک دیگری است او را فورا جدا کرده و نگهش دارید تا آرام شود. سپس با کلمات ساده و شمرده شمرده به او توضیح دهید که این کارش باعث آسیب دیدن دیگران می‌شود.

کودکتان را تهدید نکنید؛ آن‌ها را تمسخر و تحقیر نکنید. کودک شما بسیار کوچک و آسیب پذیر است. هرچند کودک در هر سنی که باشد با چنین برخورد‌هایی آسیب می‌بیند ولی اثرات این برخورد‌ها در سنین پایین‌تر بسیار مخرب‌تر هستند و به نوعی کودک آزاری محسوب می‌شوند. 

آیا تنبیه در رفع پرخاشگری کودکان زیر دو سال راهکار مناسبی است ؟

از تنبیه بدنی و برخوردهای فیزیکی خشن با کودکان زیر دو سال بپرهیزید. تنبیه فیزیکی تأثیرات مخربی در روان کودک ایجاد می‌کند.

• اضطراب‌ها و تنش‌های محیطی را به حداقل برسانید. با این کار کودک احساس آرامش و امنیت بیشتری می‌کند و احتمال پرخاشگری کاهش می‌یابد.
• بهترین راه این است که نیازهای کودکتان را به قدر کافی و به موقع برطرف کنید تا کودک دچار تشویش و تحریک پذیری نشود.
• الگوی خوبی برای کودک خود باشید. پدر و مادری که پرخاشگری می‌کند نمی‌تواند انتظار داشته باشد فرزندش این کار را نکند. 
• گاهی والدین با وجود رعایت نکات ذکر شده نمی‌توانند در ارضای نیازهای روحی کودکان و کاهش پرخاشگری به طور مؤثر عمل کنند.